Opzoeken MRSA MRSA

Methicilline-resistente S. aureus  zijn resistent aan alle β-lactam-antibiotica, ook al lijken ze op een klassiek antibiogram soms gevoelig. Het mechanisme hiervoor is gebaseerd op de aanwezigheid van een extra Penicilline-Binding-Proteïne (PBP), het PBP2a. Dit PBP is toegevoegd aan de stam, wordt nauwelijks geremd door β-lactam-antibiotica en neemt alle functies van de oorspronkelijke, wel geremde, PBPs over. Het gen dat codeert voor het PBP 2a is MecA.  
Er zijn verschillende manieren om stalen voor MRSA-screening af te nemen.
1. De gepoolde MRSA-screening (beschikbaar als kit op de afdelingen) waarbij achtereenvolgens een Eswab vooraan in beide neusgaten wordt rondgedraaid, een tweede wisser t.h.v. de tonsilbogen wordt gestreken en tenslotte een derde wisser intrarectaal wordt rondgedraaid. Wisser 1 en 2 worden kortstondig in het bijgevoegd transportmedium gebracht en nadien weggegooid. Wisser 3 blijft in het medium ter plaatse, de stok wordt afgekraakt en de blauwe dop wordt gebruikt om het buisje te sluiten.
2. Wanneer naast MRSA ook multi-resistente gramnegatieve staven moeten opgespoord worden, worden klassieke Eswabs (roze dop) gebruikt, 1 wisser met bijhorend transportmedium per site (neus, keel en rectaal).
3. MRSA kan ook opgespoord worden op andere sites, bijvoorbeeld wondes. Gebruik een klassieke Eswab (roze dop) en vermeld het opsporen van MRSA specifiek op het aanvraagformulier. 
Gevoeligheidsbepaling (antibiogram) wordt enkel uitgevoerd op klinische stalen of op eerste positieve screeningsstalen.

Voor indicaties wie wanneer te screenen, zie Intranet: Zorgwijzer-->Verpleging-->Ziekenhuishygiëne-->richtlijnen ziekenhuishygiëne-->02 - epidemiologisch belangrijke micro-organismen-->MRSA-->ZHH 0021  richtlijnen bij MRSA.